یکی از ترس هایی که بین بیشتر کودکان عمومیت دارد، ترس از تاریکی است. معمولا این ترس بین سنین 3 -2 سالگی آغاز می شود و ضمن تداوم در سالهای بعد قدری کاهش می یابد، ولی تا حدود 10-12 سالگی نیز ادامه پیدا می کند. یکی از مواردی که منجر به ترس کودک از تاریکی می شود، زمانی است که پدر و مادر و یا نزدیکان کودک به عنوان تنبیه از او می خوهند تا در اتاق تاریک مثل انباری، زیرزمین، و غیره که موجب ترس و وحشت او می شود، تنها بماند.

اکثرکودکان در جریان روند رشد، حداقل یک رفتار تکراری ِثابت را که مشخصا نیز ارادی نیست ازخود نشان می دهند. ناخن جویدن در اکثر کودکان، پاسخی به نیازهای جسمی یا هیجانی گذرا  است که کمک می کند با استرس های روزمره کنار بیایند. ناخن جویدن معمولاً مدتی پدیدار می شود و بعد از مدتی نیز رفع می گردد. ناخن جویدن اختلالی می باشد که بیشتر در سنین کودکی و اوایل نوجوانی اتفاق می افتد . ولی می توان جویدن ناخن را در همه ی گروه های اجتماعی مشاهده کرد .